صفحه اصلی > قوز قرنیه > درمان های قوزقرنیه

درمان های قوزقرنیه

1. کاهش دادن فشار داخل چشمی

2. تقویت قرنیه با ریبوفلاوین (CCL)

3. حلقه داخل قرنیه

4. پیوند قرنیه

پیشگیری از اکتازی:

1. اجتناب از عمل جراحی لیزیک در موارد حد مرز

2. جراحی های در سطح (مانند پی آر کی و لازک)

3. پکی متری ضمن عمل (اندازه گیری ضخامت قرنیه)

4. انتخاب جایگزین برای بیمارانی که گزینه های مناسبی برای عمل نیستند

موارد شایع افزایش خطر ایجاد اکتازی پس از عمل لیزیک در بررسی مقالات:

• غیر طبیعی بودن توپوگرافی قرنیه قبل از عمل

• بستر باقی مانده کمتر از 300 میکرون ضمن عمل

• نزدیک بینی خیلی بالا و نزدیک بینی و آستیگماتیسم

• سن بیمار کمتر از 25 سال

• ضخامت قرنیه قبل از عمل کمتر از 500 میکرون

مشاهدات منتشر نشده و جمع آوری شده از 9800 بیمار ریسک های بالقوه ذیل را اضافه می کند:

• سابقه خانوادگی قوز قرنیه

• افزایش میزان اعوجاجات رده بالا

• بهترین دید کمتر از 25/20

• ناپایداری توپوگرافی و شماره چشم

رینگهای داخل قرنیه

امروزه روشهای مختلفی جهت درمان و بهبود بینایی در بیماران مبتلا به قوزقرنیه (Keratoconus) وجود دارد. نقش همکاران متخصص چشم در این است که با بررسی کامل بیمار از نظر وضعیت عیب انکساری، ساختار قرنیه، میزان نازکی قرنیه و میزان نامنظمی و قوزقرنیه درمان مناسب را انتخاب کنند.

درمانهای قوزقرنیه

1. در مراحل اولیه و سن زیر 20 سال پس از تشخیص آن توسط عکس برداری قرنیه مثل توپوگرافی ابتدا انجام عمل کراسلینکینگ (CXL) برای تثبیت قرنیه و جلوگیری از پیشرفت قوزقرنیه است.

2. تجویز عینک مناسب یا لنز تماسی مناسب پس از CXL

3. در موارد پیشرفته تر در صورتیکه بیمار تمایل به استفاده از لنز تماسی نداشته باشد روشهای جدید درمانی شامل گذاشتن رینگ Intracorneal Ring Segments (ICRS) در ضخامت قرنیه با هدف کاهش عیب انکساری، بهبود نامنظمی قرنیه و تثبیت بیماری قرنیه است.

4. از روشهای دیگر وقتی بیماری قوزقرنیه برای سالها ثابت باشد و دید فرد با عینک اصلاحی مطلوب باشد و بیمار مایل به برداشتن عینک باشد می تواند از لنزهای داخل چشمی به ویژه Toric ICL استفاده نماید.

5. در مراحل بسیار پیشرفته که هیچ یک از اقدامات فوق قابل انجام نباشد روشهای جدید پیوند قرنیه و پیوند لایه ای قرنیه است.

انواع رینگهای قرنیه

Intacs : در منطقه بینائی 7 میلیمتری با ضخامت 250 تا 450 میکرون و طول 150 درجه است. دارای تائیدیه FDA است.

Intacs SK : جدیدترین رینگ با تائید FDA آمریکا، در منطقه بینائی 6 میلیمتر و ضخامت 200 تا 450 میکرون و طول 150 درجه

Keraring : در منطقه بینائی 5 و یا 6 میلیمتری کاشته میشود و طولهای مختلف و ضخامت 150 تا 350 است.

Myoring : به شکل یک حلقه که در عمق قرنیه قرار میگیرد و منطقه بینائی 5 و 6 میلیمتر با ضخامت 280 میکرون و 320 میکرون

مکانیسم اثر رینگها :

رینگها در ناحیه ای که گذاشته می شوند سبب افزایش ضخامت قرنیه و برجسته شدن سطح قرنیه در آن ناحیه و Flat نمودن بخش مرکزی قرنیه میگردند.

در قوزقرنیه چون مقاومت بافت قرنیه کاهش یافته است و براحتی شکل پذیر می باشد و با گذاشتن رینگها بر اساس ساختار قرنیه سبب ایجاد Remodeling و منظم نمودن قرنیه و همچنین کاهش روند قوزقرنیه میگردند.

هدف از گذاشتن رینگها در ضخامت قرنیه

• کاهش عیب انکساری

• به تاخیر انداختن پیشرفت بیماری

• منظم نمودن قرنیه و ایجاد دید بهتر چه بدون عینک و چه با عینک اصلاحی یا لنز تماسی

امروزه با بکارگیری تکنولوژی پیشرفته فمتوسکند لیزر که می تواند در عمق قرنیه (عمق 400 میکرونی) کانال با اندازه و طول مشخص ایجاد نماید و عمل با بیحسی موضعی و در زمان کوتاه انجام میشود عمل بسیار از نظر اثربخشی موثر و مفید می باشد و بسیاری از عوارض روشهای قبلی برطرف گردیده است.

با توجه به شدت قوزقرنیه، میزان آستیگماتیسم و میزان نزدیک بینی میتوان از یک یا دو رینگ در هنگام عمل استفاده نمود.

بر اساس مطالعات جدید و روش فمتوسکند این عمل میتواند 2 تا 4 خط میزان دید بدون عینک و 2 تا 3 دیوپتر از عیب انکساری را اصلاح نماید.
در این روش عوارض عمل بسیار اندک است.

برای بهبود نتیجه عمل و ثبات آن میتوان همزمان یا چند ماه بعد عمل CXL را نیز انجام داد.